براستی چه احساساتی افراد را از منطقه راحتی آنها خارج میکند؟
هیچ کسی به اندازه ی من مشکلات ذاتی و درونی, در تغییر عادات قدیمی و همیشگی ( عادت بد ) را درک نمیکند . اما عادت های ما با تغییر نگرش ما شروع به تغییر میکنند . بسیاری از ما یک تغییر و تحول عظیم را تجربه نمی کنیم.
نه، برای بسیاری از ما تغییر به صورت فرآیند تکاملی از تغییرات تقریبا غیر قابل مشاهده میباشد. ما فقط به هدایت خودمان در مسیر درست، با ایجاد یک یا دو عادت بهتر ادامه می دهیم.
اما واقعا چه چیزی باعث می شود ما بنشینیم وفکر کنیم؟ چه چیزی باعث میشود ما عادات قدیمی را شناسایی کنیم و در مورد آنها اقدام کنیم؟
احساس انزجار
تصمیم گیری در شرایط دشوار.
میل و آرزویی که شعله ی آن خاموش نمی شود.
عزم و اراده که یا انجام بده یا بمیر.
احساسات ، قدرتمند ترین نیروها دردرون ما هستند. تحت قدرت احساسات، انسان می تواند قهرمانانه ترین کارها (و همچنین وحشیانه ترین آنها را نیز) انجام دهد. تمدن تا حد زیادی، می تواند به عنوان هدایت هوشمند احساسات انسانی تعریف شود. احساسات, سوخت و ذهن, کاپیتان کشتی است، که این دو باهم, کشتی پیشرفت و تمدن را به حرکت در می آورند.
در این گزیده ی کتاب ۷ استراتژی برای ثروت و شادی، جیم ران ، چهار احساس اساسی را که می تواند باعث آغاز اقدامات باور نکردنی شود توصیف مینماید. روزی که شما این احساسات را هدایت کنید تا میل و آرزویتان را شعله ور سازند, روزی است که شما زندگی اتان را تغییر می دهید.
اولین عامل در ترک این عادت بد
انزجار
هیچکس معمولا واژه “انزجار” را با اقدام مثبت , یکسان فرض نمیکند. اما اگر این انزجار بدرستی جهت بگیرد، می تواند زندگی فرد را تغییر دهد. فردی که احساس انزجار میکند به نقطه بدون بازگشت رسیده است. او آماده است که زندگی را به چالش بکشد و بگوید “دیگه بریدم!” این کلمه ای بود که من پس از بسیاری تجارب تحقیر آمیز گفتم. در ۲۵ سالگی به خودم گفتم: “من نمی خواهم دیگر به این شیوه زندگی کنم. من از شکست خوردن و شرمسار بودن و دروغ گفتن خسته شده ام “
بله، احساس سازنده ی نفرت زمانی بوجود می آید که شخصی به خودش بگوید: “دیگر بس است.”
آنها از معمولی بودن خسته شده اند. آنها ازاحساسات بیمارگونه و دردناکِ ترس، درد و تحقیر به ستوه آمده اند. آنها تصمیم میگیرند که دیگرنمی خواهند به این شیوه زندگی کنند. آن روز را به هرگونه ای که دوست دارید بنامید، روزِ” دیگه نمیتونم تحمل کنم”، روزِ”دوباره هرگز”, روزِ، “دیگه بس است”.
هر چه که آن را بنامید, قدرتمند است! هیچ چیزی در زندگی به اندازه ی احساس انزجارِ ناراحت کننده , نمیتواند متحول کننده ی زندگی باشد.
دومین عامل در ترک این عادت بد
تصمیم گیری
بسیاری از ما باید در شرایطی قرار بگیریم تا مجبور شویم و تصمیم بگیریم. و زمانی که به این نقطه میرسیم، باید با احساسات متضادی که در هنگام تصمیم گیری بوجود می آید مواجه شویم. ما به نقطه ای که جاده به چند راه تقسیم میشود رسیده ایم. حالا این نقطه می تواند دو راهی، سه راهی و یا حتی نقطه ای باشد که جاده به چهار راه منشعب میشود. جای تعجب ندارد که در این مواقع , تصمیم گیری می تواند باعث ناخوشی ما گردد، ما را تا نیمه های شب بیدار نگه دارد و یا باعث شود از شدت نگرانی غرق در عرق سرد شویم. تصمیم گیری هایی که زندگی را متحول میکنند را می توان به جنگ درونی تشبیه نمود. ارتش های رودرویی از احساسات، که هر کدام دارای مهمات جنگی خود میباشند که جهت برتری بر ذهن ما با یکدیگر میجنگند. و نتیجه ی تصمیم گیری ما، چه جسورانه باشد و چه از روی ترس، چه در مورد آن به خوبی فکر شده باشد و یا ناگهانی و بدون فکر باشد، میتواند یا منجر به انجام دادن آن کار و یا عدم انجام آن شود. من در مورد تصمیم گیری توصیه ای به شما ندارم جز این که:
هر آنچه که می خواهید انجام دهید، فقط در جاده و درآن نقطه ای که جاده چند راهی میشود توقف نکنید. تصمیم بگیرید. اتخاذ تصمیم غلط به مراتب بهتر از عدم تصمیم گیری است. همه ی ما باید با آشفتگی های عاطفیمان مواجه شویم و احساساتمان را تحت کنترل در آوریم.
سومین عامل در ترک این عادت بد
میل و آرزو
چگونه یک فرد میتواند میل و آرزو بدست آورد؟
من فکر نمیکنم بتوانم به این سوال بطور مستقیم جواب دهم چرا که راههای بسیاری وجود دارد.اما من دو چیز را در مورد میل و آرزو میدانم:
۱: از درون سرچشمه میگیرد نه از بیرون.
۲: توسط نیروهای خارجی میتواند بوجود آید.
تقریبا هر چیزی می تواند باعث بوجود آوردن میل و آرزو شود. این موضوع به همان اندازه که به زمان مربوط است به آماده سازی نیز مربوط میگردد. ممکن است آهنگی در قلب شما ایجاد کشش کند. میتواند یک سخنرانیِ به یاد ماندنی باشد میتواند یک فیلم، گفتگو با یک دوست،و یا یک تجربه تلخ باشد. حتی یک کتاب و یا یک مقاله مانند این مقاله می تواند مکانیسم درونی را تحریک کند تا یک فرد بگوید”من همین الان میخوامش!”
بنابراین، در حالی که در جستجوی میل و آرزویی ناب و خالص هستید که بتواند احساسات شدید شما را برانگیخته کند ، از ورود هر تجربه ی مثبت به زندگیتان استقبال کنید . دیواری برای حفاظت از خودتان دربرابر تجربه های زندگی بر پا نکنید. همان دیواری که ناامیدی ها را در پشت خود نگه میدارد از تابش تجارب غنی نیز به زندگی شما جلوگیری میکند. بنابراین اجازه دهید زندگی ، شما را لمس کند. لمس بعدی می تواند آن اتفاقی باشد که زندگی شما را کاملا متحول کند.
و اما چهارمین عامل در ترک این عادت بد
عزم و اراده
عزم و اراده می گوید: “من انجام می دهم.” این دو واژه در میان قدرتمند ترین واژه ها می باشند. من انجام میدهم. هنگامی که کسی تصمیم میگیرد که “انجام بده یا بمیر،” هیچ چیز نمی تواند او را متوقف کند.
کوهنورد می گوید، “من به کوه صعود خواهم کرد. به من گفته اند که ارتفاع بسیار زیادی دارد ومسافت زیادی باید برای صعود طی کنم، شیب بسیار تندی دارد، بسیارپر صخره است وصعود ازآن خیلی دشوار است. اما این کوه من است. من به آن صعود خواهم کرد. شما به زودی مرا خواهید دید که از آن بالا برای شما دست تکان میدهم و یا دیگر هرگز مرا نمی بینید، زیرا من برنخواهم گشت، مگر اینکه به اوج قله برسم. “چه کسی می تواند با چنین عزمی مقابله کند؟
هنگامی که با این اراده ی آهنین روبرو شدم، متوجه شدم که در این هنگام , زمان، سرنوشت وشرایط , جلسه ای فوری با یکدیگر تشکیل میدهند و تصمیم می گیرند که “ما باید به او اجازه دهیم که به رویایش برسد. او دارد میگوید که قصد دارد به آنجا برسد و یا در غیر این صورت بمیرد “
تا کنون بهترین تعریفی که در مورد “عزم واراده” شنیده ام از یک دختر مدرسه ای در شهر فاستر، کالیفرنیا بود. چند سال پیش، من به گروهی از بچه های باهوش در دبیرستانی در مورد موفقیت, سخنرانی می کردم . من سوال کردم : «چه کسی می تواند به من بگوید ” عزم و اراده” به چه معناست؟ “چند نفر دستشان را بالا بردند، و من تعدادی تعاریف بسیار خوب دریافت کردم. اما آخرین جواب بهترین بود. یک دختر خجالتی از پشت سالن بلند شد و با صدای آرامی گفت ، “من فکر می کنم عزم و اراده یعنی به خودتان قول دهید که هرگز تسلیم نشوید.”
خودشه! ، بهترین تعریفی که تا کنون شنیده ام: به خود قول دهید که هرگز تسلیم نشوید.
در مورد آن فکر کنید! کودک چه مدت باید تلاش کند تا بتواند راه رفتن را بیاموزد؟ قبل از اینکه به کودک بگویید شانس تو برای راه رفتن دیگه تموم شده ,چقدر به او زمان میدهید تا راه رفتن را یاد بگیرد “. می گویید مسخره است؟معلوم است که مسخره است.هر مادری میگوید :کودک من به تلاش خود ادامه میدهد تا بالاخره راه رفتن را یاد بگیرد.جای تعجب ندارد چون همه بالاخره راه می روند.
درس مهمی در این جا وجود دارد. از خودتان بپرسید، “چه مدت باید کار کنم تا رویاهای من به حقیقت بپیوندند؟” من پاسخ را به شما میگویم، “تا هرزمانی که طول بکشد.” این چهار احساس تمام آن چیزی است که به آن نیاز دارید.
منبع : تیم آموزشی ماهان تیموری